बेईमान मन माझे तुला पाहून लाजले,
तुझ्या सान्निध्यात बसून काही क्षण
व्यतित करावया स्वप्न पाहू लागले।।
बेकार सर्व प्रयत्न ते माझे ठरू लागले,
तू जेव्हा पाहून मजला न पाहिले।।
बेशक मन माझे तुझ्यात रमू लागले,
पण सांगू कसे मी तुझ्या त्या मना
बेईमान जे मला कधीच वाटू लागले।।
कवि:- रविंद्र ‘रवि’ कोष्टी
(19642)
💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐
💐💐शुभ सकाळ💐💐
💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐
http://www.ownpoems.wordpress.com
💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐